رابطه اضطراب با آلرژی

رابطه اضطراب با آلرژی

رابطه اضطراب با آلرژی را می­تواند به عنوان یک واقعه زندگی تعریف شود، که تعادل زندگی فرد را بر هم می­زند. به عنوان مثال، یک فرد ممکن است در برابر افسردگی آسیب پذیر باشد، اما تا زمانی که در معرض استرس خاصی قرار نگیرد، ممکن است دچار افسردگی نشود. عوامل استرس زا می­توانند به صورت یک واقعه گسسته مانند طلاق والدین یا مرگ یکی از اعضای خانواده رخ دهند، یا می توانند عوامل مزمن تری مانند داشتن یک بیماری طولانی مدت یا مشکلات زناشویی مداوم باشد. استرس­ها همچنین می­توانند با مشکلات روزانه بیشتری مانند مهلت تعیین تکلیف در مدرسه مرتبط باشند.اما توجه داشته باشید که برخی از پژوهش‌ها استرس را به عنوان پاسخ به عوامل استرس زا تعریف می کنند

مدت هاست که استرس به عنوان عامل مهمی در درک چگونگی شکل‌گیری آسیب شناسی روانی در افراد شناخته شده. با این حال، روانشناسان متوجه شده‌اند که همه افرادی که دچار استرس هستند و یا رویدادهای استرس زای زندگی را پشت سر می گذارند دچار اختلال روانی نمی­شوند. برای درک این موضوع، نظریه پردازان و محققان عوامل دیگری را که در ایجاد یک اختلال تأثیرگذار است بررسی کردند و پیشنهاد کردند که برخی از افراد تحت استرس دچار اختلال می شوند و برخی دیگر این اختلال را ندارند. به همین ترتیب، برخی از افراد پس از ایجاد استرس، نسبت به دیگران آسیب پذیرتر می شوند.

رابطه اضطراب با آلرژی

محققان سوئیسی و آلمانی اخیرا ارتباط احتمالی برخی مشکلات مرتبط با سلامت روان (مانند افسردگی و اضطراب) با وجود انواع مختلفی از آلرژی‌ها را بررسی کرده‌اند. این محققان مدعی‌اند که نتایج تحقیقات، دانشمندان را به توجه بیشتر به ارتباط آلرژی با سلامت روان ملزم می‌کند. بر اساس داده‌های «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها» در آمریکا، آلرژی‌ها، ششمین علت بروز بیماری‌های مزمن در این کشور هستند. هزینه درمان این بیماری‌ها سالانه بیش از ۱۸ میلیارد دلار است. این مرکز همچنین تعداد افراد مبتلا به آلرژی در این کشور را ۵۰ میلیون نفر اعلام کرده است. بر اساس آمارهای «مرکز آلرژی و ایمونولوژی کلینیکی اروپا»، حدود ۱۵۰ میلیون نفر از مردم اروپا به آلرژی مبتلا هستند. تعداد افرادی که در ایران به آلرژی دچارند نیز بالغ بر ۱۰ میلیون نفر است.

ارتباط میان سلامت روان و آلرژی‌ها

نتایج برخی تحقیقات حاکی از آن است که بعضی از آلرژی‌ها می‌توانند بر سلامت روان افراد تأثیر‌گذار باشند. به‌عنوان نمونه می‌توان به تحقیقی اشاره کرد که سال گذشته در نشریه «Medical News Today»  منتشر شد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهند که ابتلا به آسم، آلرژی رینیت (ورم غشاء مخاطی بینی) یا درماتیت آتوپیک (اگزما یا آماس پوستی) می‌تواند خطر بروز بیماری‌های روان را افزایش دهد. اینک پژوهشگرانی از دانشگاه فنی مونیخ (TUM) در همکاری با محققانی از دیگر مراکز تحقیقاتیِ آلمان و سوئیس، تحقیقات مفصل‌تری در این خصوص انجام داده‌اند. این تیم تحقیقاتی با بررسی سلامت ۱۷۸۲ فرد داوطلب، در پی یافتن ارتباطی میان مخاطرات سلامت روان (نظیر اضطراب و افسردگی) و انواع گوناگون آلرژی بودند. سن مشارکت کنندگان در این تحقیقات بین ۳۹ تا ۸۸ سال با میانگین سنی ۶۱ سال بود و همگی ساکن منطقه آگزبورگ آلمان بودند. نتایج این تحقیقات در نشریه «بایگانی بین‌المللی آلرژی و ایمونولوژی» منتشر شد. در این پژوهش، محققان تنها موارد ابتلا به آلرژی نوع ۱ را (که خود داوطلبان اظهار کرده بودند.) در نظر گرفته‌اند. آلرژی نوع ۱ بلافاصله پس از تماس با ماده‌ی آلرژی‌زا بروز می‌کند و علائمی با شدت‌های متفاوت دارد. این علائم بازه‌ای شامل اگزما و تب یونجه (زکام بهاره) که به آنها رینیت آلرژیک نیز می‌گویند تا آماس ملتحمه (ورم چشم) و آنافیلاکسی (حمله شدید آلرژیک) را در بر می‌گیرد.

آلرژی فصلی مرتبط با اضطراب

در این مطالعه، محققان داوطلبان را بسته به نوع آلرژی، در چهار گروه قرار دادند:

  1.  بدون آلرژی
  2.  حساسیت فصلی (مانند آن‌هایی که به گرده مرتبط است.)
  3.  با الرژی چند ساله (مانند آلرژی به موی حیوانات)
  4.  با آلرژی‌های دیگر (مانند حساسیت به غذاهای خاص یا نیش حشرات)

محققان به این نتیجه رسیدند که افرادی که با اضطراب عمومی دست و پنجه نرم می‌کنند، با احتمال بیشتری به آلرژی فصلی نیز مبتلا بوده‌اند. این ارتباط در افراد مبتلا به آلرژی چندساله دیده نشده است. با این حال، این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به آلرژی‌های چندساله، با احتمال بیشتر، به افسردگی مبتلا می‌شوند. نتیجه نهایی تحقیقات، مؤلفان این پژوهش تأکید می‌کنند که نتایج تحقیقات نهایتا ارتباط میان آلرژی‌های فصلی و اضطراب را تأیید می‌کند. لذا در صورتی که بیماران به اینگونه ارتباطات اشاره می‌کنند، پزشکان باید توجه بیشتری به خرج دهند.

راش پوستی ناشی از اضطراب

استرس زیاد می‌تواند باعث بروز کهیر شود. کهیر نوعی حساسیت پوستی است که شامل راش­های پوستی یا دانه های برآمده و قرمز رنگ می‌شود. اندازه‌ی این راش­ ها متغیر است و امکان ایجاد آن­ها در هر قسمتی از بدن وجود دارد. کهیر ممکن است با خارش همراه باشد. در بعضی موارد هم ممکن است هنگام لمس کردن قسمتی از پوست که دچار کهیر شده، احساس مورمور شدن یا سوزش کنید.

دلایل ایجاد کهیر

دلایل ایجاد کهیر

کهیر به دلیل عوامل مختلفی بروز می‌کند، از جمله:

  •  سرما یا گرمای شدید
  •  عفونت
  •  مصرف داروهایی نظیر آنتی بیوتیک

به گفته‌ی سایت medicalnewstoday استرس عاطفی هم یکی از عوامل بروز کهیر است. در واقع، بدن ما با تغییرات هورمونی یا شیمیایی به استرس واکنش نشان می‌دهد. این تغییرات سبب اتساع رگ­های خونی، نشت آنها و درنتیجه قرمز و متورم شدن پوست می‌شود.

چه زمانی کهیر نتیجه اضطراب نیست؟

گاهی مواقع، کهیر تمام بدن را پوشش می‌‌دهد و یا با نشانه­ هایی مانند: پوسته پوسته شدن پوست و بروز تاول، تب و درد همراه می‌شود. این شرایط احتمالاً بیانگر حساسیت یا عارضه‌ای جدی است، در این صورت باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

درمان راش ناشی از اضطراب

راش ناشی از استرس را می توانید در منزل و با استفاده از آنتی هیستامین‌های بدون نسخه درمان کنید. آنتی هیستامین به درمان خارش کمک می‌کند. همچنین، می‌توانید برای درمان خارش، به جای ‌مصرف آنتی هیستامین پوست خود را خنک کنید. به این منظور شیوه‌هایی نظیر استحمام با آب سرد یا قرار دادن کمپرس سرد روی پوست را امتحان کنید. در موارد شدید تر، ممکن است پزشک مصرف کوتاه مدت داروهای زیر را به شما توصیه کند:

  1. آنتی هیستامین‌های قوی تر
  2. استروئید‌ها
  3. قرص‌های آنتی بیوتیک

باید بدانید، راش ممکن است بر اثر بروز اختلالات دیگری نظیر آنژیودم یا آنافیلاکسی رخ دهد. شناسایی علت ایجاد راش برای انتخاب نحوه‌ی درمان اهمیت دارد.

چگونه از اضطراب پیشگیری کنیم؟

تا به اینجا از تاثیر استرس بر پوست صحبت کردیم. حال باید بدانید بهترین راه پیشگیری از بروز راش ناشی از استرس، کاهش میزان استرس است. که متأسفانه این امر همیشه امکان پذیر نیست. برخی عوامل استرس زا مانند شرایط کاری سخت یا روابط عاطفی، اجتناب ناپذیرند، اما انجام دادن برخی کارها، توانایی شما برای مقابله با استرس را افزایش می‌دهد. یک نوع رویکرد برای کاهش اثرات استرس، اعمال تغییراتی در سبک زندگی است. مانند:

  1.  انجام ورزش منظم
  2.  داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل
  3.  افزون بر این، می توانید استرس خود را با شیوه های مفیدی نظیر فنون تن آرامی (ریلکسیشن) و مشاوره کاهش دهید.

رفع یا کاهش استرس کار دشواری است. موثرترین راه کاهش استرس، با توجه به نوع عامل استرس زا و ویژگی های فردی متفاوت است. به خاطر داشته باشید، همیشه نمی‌توانید از اثرات استرس بر پوست و جسم‌تان جلوگیری کنید. برای همین، در چنین شرایطی راش پوستی ناشی از استرس اجتناب ناپذیر است. پس از بروز راش ناشی از استرس، خیلی مهم است که محرک ها را به حداقل برسانید و از تشدید راش ها جلوگیری کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *